Με ιστορία που χάνεται στα βάθη των χιλιετιών η Ίος είναι το μέρος που σύμφωνα με τον Ηρόδοτο βρίσκεται ο τάφος του επικού ποιητή της Ιλιάδας και της Οδύσσειας του Ομήρου σύμφωνα με τις ίδιες πηγές η μητέρα του ήταν από την Ίο.
Η Ίος εκτιμάται ότι κατοικήθηκε από τους Κάρες και μεταγενέστερα τους Μινωίτες τους Αχαιούς και τους Φοίνικες οι οποίοι όμως αποχώρησαν από το νησί. Τον 10ο π.χ. αιώνα οι Ίωνες καταλαμβάνουν το νησί. Αργότερα η Ίος προσχώρησε στην Αθηναϊκή Συμμαχία και έπειτα πέρασε στην κυριαρχία των Μακεδόνων και των διαδόχων τους.
Κατά την επικυριαρχία της Ρώμης και του Βυζαντίου το νησί παρακμάζει .Το 1207 η Ίος περνάει στην επικυριαρχία του Μάρκου Σανούδου και το 1269 επανέρχεται στους Βυζάντιους για να ακολουθήσει νέα περίοδος Ενετοκρατίας από το 1296 έως το 1537 οπότε και κατελήφθη από τους Τούρκους. Ήταν στις αρχές του 15ου αιώνα όταν ο Μάρκος Κρίσπος εποίκησε το νησί με Αλβανούς λόγω έλλειψης εργατικού δυναμικού. Τα χρόνια της τουρκοκρατίας η Ίος ήταν άντρο Γάλλων πειρατών οι οποίοι μάλιστα το 1668 στην θαλάσσια περιοχή Μπουρλότο νίκησαν τον τουρκικό στόλο. Κατά την Ελληνική Επανάσταση του 1821 συμμετείχε ενεργά και η Ίος, η οποία μάλιστα ήταν πατρίδα του Φιλικού Σπύρου Βαλέτα.
Οι θεωρίες για την προέλευση του ονόματος του νησιού αφθονούν αλλά το πιθανότερο είναι είναι ότι προέρχεται από τις βιολέτες («ιόν» στα ελληνικά) που στολίζουν τις βουνοπλαγιές την άνοιξη. Άλλοι λένε ότι το όνομα προέρχεται από τους ιόνιους ανθρώπους που κατοίκησαν σε αυτά τα νησιά κατά το 1050 Π.Χ.
|
